Eens. Toen ik op mijzelf woonde waren huishoudelijke taken een hinderlijke onderbreking van de belangrijke bijzaken waar ik me mee bezig houd. Het vroeg slechts de hoogst noodzakelijke inspanning en dat werkte prima. In mijn huidige gezinshuishouden heeft mijn vrouw de lat veel hoger gelegd en krijg ik het verwijt dat ik zus/zo niet doe, terwijl ik die rondslingerende sok écht niet eens zie! Frustrerend voor haar, maar ik verlang van haar niet die hoge lat.
Als man rest mij niets anders dan mij af en toe te richten op een ‘groot project’ en daar ook echt voor te kiezen, om te voorkomen dat ik gefrustreerd raak. En zo blijf ik van bovenstaande statistiek weg.